Εξάρθρημα Ώμου (Πρόσθιο – Οπίσθιο): Εξάρθρωση – Αστάθεια

Η γληνοβραχιόνια άρθρωση (άρθρωση του ώμου όπως είναι πλέον γνωστή) είναι από την φύση της μια ασταθής άρθρωση. Στη σταθερότητα και στην ικανότητα μεγάλου εύρους κίνησης που την χαρακτηρίζει συμβάλουν οι μύες της ωμικής ζώνης και οι σύνδεσμοι της περιοχής του ώμου.
Κατά την διάρκεια πιθανών τραυματισμών, με το χέρι συνήθως σε απαγωγή και έξω στροφή, προκαλείται μετατόπιση της βραχιονίου κεφαλής και ολίσθηση αυτής έξω από την ωμογλήνη. Αυτό μπορεί να συμβεί ποιο συχνά με πρόσθια κατεύθυνση (πρόσθιο εξάρθρημα) και λιγότερο συχνά με οπίσθια κατεύθυνση (οπίσθιο εξάρθρημα)

Στους νέους ασθενείς ένα τραυματικό εξάρθρημα του ώμου προκαλεί ρήξη των συνδέσμων και του επιχείλιου χόνδρου (γνώστη ως βλάβη Bankart). Σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς, το τραυματικό εξάρθρημα του ώμου προκαλεί ρήξη των μυών (γνωστή και ως ρήξη του μυοτενόντιου πετάλου).

Σε περίπτωση τραυματικού εξαρθρήματος του ώμου πραγματοποιείται ακτινογραφία αι μαγνητική τομογραφία του ώμου. Αναλόγως των απεικονιστικών ευρημάτων, της κλινικής αστάθειας του ώμου του ασθενούς, της ηλικίας και των δραστηριοτήτων του ασθενούς αποφασίζεται το είδος της αντιμετώπισης δηλαδή η συντηρητικήή η χειρουργική αποκατάσταση.

Στη συντηρητικήαντιμετώπιση δίδεται στον ασθενή συγκεκριμένο πρόγραμμα μυϊκήςενδυνάμωσης. Στην περίπτωση της χειρουργικής επέμβασης, η τεχνικές που εφαρμόζονται είναι πλέον αρθροσκοπικές και πολύς σπάνια ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις.

Τα ποσοστά επιτυχίας μιας αρθροσκοπικής ή ανοικτής χειρουργικής επέμβασης σε ένα καλά ελεγμένο και επιλεγμένο ασθενή είναι πολύ υψηλά έως άριστα.

omos

Αρθροσκοπική εικόνα συρραφής μιας ρήξης επιχείλιου χόνδρου (βλάβη Bankart)

(προσωπικό αρχείο κου Τριανταφυλλόπουλου)