Η οστεοπόρωση είναι η βαθμιαία απώλεια ασβεστίου από το σκελετό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα κόκκαλα να γίνονται λεπτότερα και επομένως να σπάζουν πιο εύκολα. Εμφανίζεται πολύ συχνά σε γυναίκες, κυρίως μετά την εμμηνόπαυση, αλλά ενδέχεται να εμφανιστεί και σε άνδρες. Η οστεοπόρωση για πολλά χρόνια δεν προκαλεί συμπτώματα. Γι αυτό ονομάζεται “σιωπηλή μάστιγμα». Οι περισσότεροι ασθενείς αντιλαμβάνονται ότι πάσχουν από οστεοπόρωση όταν πάθουν το πρώτο κάταγμα.Σήμερα μπορούμε πολύ αποτελεσματικά να προλάβουμε τη δημιουργία οστεοπόρωσης ή, σε περίπτωση εγκατεστημένης οστεοπόρωσης, να εμποδίσουμε σε μεγάλο βαθμό την εμφάνιση νέων καταγμάτων.

Η μέτρηση οστικής πυκνότητας είναι μία απλή, γρήγορη και ανώδυνη εξέταση, η οποία επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση της οστεοπόρωσης

.

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης μπορεί να γίνει πολύ εύκολα, με την μέτρηση της απορρόφησης της ενέργειας δέσμης φωτονίων διπλής ενέργειας (DEXA) ή πιο απλά με τη μέθοδο μέτρησης της οστικής πυκνότητας με ακτίνες Χ.Η ακτινοβολία που λαμβάνει ο εξεταζόμενος είναι πολύ χαμηλή. Ενδεικτικά είναι μικρότερη από 1/10 της δόσης που λαμβάνει κανείς  από μία ακτινογραφία θώρακος, και μικρότερη από την ημερήσια δόση που λαμβάνει κάθε άτομο από το περιβάλλον.

Η μέτρηση γίνεται στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης  και στο ένα ή και στα δύο ισχία. Αν κριθεί σκόπιμο, μπορεί να γίνει και σε άλλα μέρη του σώματος ή και σε ολόκληρο το σώμα.

Είναι σημαντικό ο ασθενής να προσκομίσει την προηγούμενη εξέταση για σύγκριση. Για ακριβέστερη συγκριτική μελέτη και παρακολούθηση, η εξέταση πρέπει κάθε φορά να πραγματοποιείται στον ίδιο τύπο μηχανήματος ( αν είναι δυνατόν και στο ίδιο τμήμα) και την ίδια εποχή του χρόνου.

Οι κυριότεροι παράγοντες  κινδύνου για την εμφάνιση  της οστεοπόρωσης είναι :

  1. Η ηλικία (ο κίνδυνος αυξάνει μετά τα 50).
  2. Η λεπτόσωμη διάπλαση.
  3. Η ανεπάρκεια ορμονών, κυρίως οιστρογόνων σε γυναίκες, μετά από χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών ή πρόωρη εμμηνόπαυση.
  4. Η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού οστεοπόρωσης.
  5. Τα διατροφικά ελλείμματα (ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου ή βιταμίνης D).
  6. Η ανεπαρκής σωματική άσκηση, ο καθιστικός τρόπος ζωής ή η παρατεταμένη ακινησία στο κρεβάτι.
  7. Η κατάχρηση καπνού , κρέατος, οινοπνεύματος και καφέ.
  8. Η χρόνια λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως κορτιζόνη.

Ποιοι χρειάζεται να υποβληθούν σε μέτρηση οστικής πυκνότητας (ΜΟΠ) :

  1. Γυναίκες ηλικίας 65 ετών και άνω.
  2. Γυναίκες κάτω των 65 ετών, που είναι ευάλωτες σε κατάγματα.
  3. Γυναίκες κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης, που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος, λόγω λεπτόσωμης διάπλασης ή ιστορικού προηγούμενου κατάγματος.
  4. Άνδρες ηλικίας 70 ετών και άνω.
  5. Άνδρες κάτω των 70 ετών, που είναι ευάλωτοι σε κατάγματα.
  6. Ενήλικες με παθήσεις που σχετίζονται με χαμηλή οστική μάζα ή συνδέονται με απώλεια οστικής μάζας.
  7. Ενήλικες που παίρνουν φάρμακα τα οποία μπορεί να ελαττώσουν την οστική μάζα, όπως η κορτιζόνη.
  8. Ασθενείς που ήδη παίρνουν φαρμακευτική αγωγή με μειωμένη οστική μάζα και χρειάζεται εκτίμηση του αποτελέσματος της θεραπείας τους.

Πηγή : hygeia.gr